Parasiterende conversaties

Het klinkt misschien wat negatief en zo is het niet bedoeld, maar het is een gedachte die opkwam bij het zien van de discussie in de comments bij een post van Yme Bosma. Steven Kruyswijk gaat helemaal los en gebruikt de post als podium voor zijn eigen visie.

Als je online relevant wil zijn is de conversatie veel belangrijker dan de presence. Als ik bijvoorbeeld zoek naar een interessante messenger bag dan blijkt mijn vraag in Twitter minstens zo relevant als de sites van aanbieders van de tas.

Dat betekent dus dat het heel goed kan om online alleen maar discussies te voeren en voor een zichtbare online presence geen eigen site meer nodig te hebben.
Bram Alkema betoogde al eens dat zijn toenmalige bedrijf de eigen site wel achterwege kon laten als je maar goed aanwezig bent in allerlei sociale netwerken.

Nog verder gaat het dat je niet eens in die netwerken zelf zit maar je beperkt tot de conservaties. Waarbij ik een conservatietool als Twitter dan ook even onder de conversaties reken. Steven is daar een mooi voorbeeld van.

Maar er zit natuurlijk wel een keerzijde aan. Het is namelijk wel handig dat er plekken blijven om de conversaties te voeren. Dat er mensen zijn die nog steeds blog-posts maken die als de sociale objecten van de conversaties dienen.

En daar ligt dan ook meteen de nieuwe rol voor de uitgevers. Succesvolle titels zijn niet alleen titels met veel lezers, maar zijn juist die titels waar veel conversaties omheen plaatsvinden. Publish platforms for conversations. Als succes natuurlijk wordt gedefinieerd als zichtbaarheid in Google.

En er zullen altijd verschillende type mensen blijven bestaan. Mensen die iets willen creëren en publiseren en mensen die willen reageren en doorconverseren. Het evenwicht is cruciaal.